دعای رسول خدا (ص) به هنگام بازگشت از طائف :

خداوندا ! داد ناتوانی و بی کسی و بی ارج و قرب شدنم در میان مردم را از تو می خواهم .

ای بخشاینده ترین بخشایندگان ، پروردگار ناتوانان تویی ، و تویی پروردگار من .

مرا به که می سپاری ؟!

به بیگانه ای که روی ترش کرده به استقبالم آید ،

یا به دشمنی که خود ، او را بر کار من قدرت و توان داده ای ؟

اگر تو را بر من خشمی نباشد ، چه باک ، بلکه عافیت تو برای من [ از همه چیز ] فراگیرتر است .

از آنکه خشم تو بر من فرود یا ناخشنودی ات بر من لازم آید

به نور روی تو که تاریکی ها بدان روشن گردند

و کار دنیا و آخرت بدان راست آید ، پناه می برم .

عذر خواهی از تو تا آنجا که خشنود گردی ضروری است .

و جز از سوی تو طاقت و توانی نیست .